DE EIFELTOREN

Wie kent hem niet. De Eiffeltoren. Bij daglicht is het ding van dichtbij een roestig oud ijzerwerk en absoluut niet mooi. Maar bij avondlicht straalt hij niet alleen licht uit maar ook uitstraling. Dan is het zo’n mooie toren dat je daar acuut romantische gevoelens bij krijgt.

Voor de technici onder ons hier een paar gegevens:
bouw jaartal 1889
hoogte 320 m.
traptreden 1652
klinknagels 2,5 miljoen
gewicht 10.000 ton
spanwijdte poten 75 m betreft de binnenkant v.d. poten
spanwijdte poten 125 m betreft de buitenkant v.d. poten
verf 40 ton
De toren wordt 1 keer in de 4 jaar geschilderd en daar is men 1 jaar mee bezig.

Het is natuurlijk makkelijk om met de lift naar boven te gaan,m maar sportief als Nederland is gaan wij natuurlijk met de trap. Goedkoper en gezonder. Je hoeft natuurlijk niet alle 1652 treden in één keer te lopen. Je kunt n.l. 2 keer uitrusten onderweg op de mooie platforms die de toren rijk is.
Op de eerste etage vind je er zelfs een postkantoor.
Op de tweede etage bevind zich een heus restaurant. Er is alleen een maar. Je kunt er niet zomaar even binnenlopen om te eten en tegelijk van het uitzicht genieten. Je moet namelijk reserveren. En houd rekening met een wacht tijd.
Wil je er toch zitten ,bel dan vanuit Nederland om een plaatsje te reserveren voor je naar Parijs gaat en vergeet dan ook niet een goed gevulde portemonnee mee te nemen. De prijzen zijn er schrikbarend hoog.

Als je eenmaal boven bent weet je niet meer wat je ziet. Het uitzicht is adembenemend mooi.
Kijk eens recht naar beneden als je dat durft. Mensen zijn poppetjes geworden en de auto’s en bussen zijn net speelgoed autootjes.

De toren bij avond heeft een magische en romantische uitstralling

Als je de toren helemaal heb verkend kunnen we 2 dingen doen.

Je kunt door het park richting Napoleon gaan wandelen dat doen wij niet. Neem de toren in de rug en wandel naar rechts langs Seine richting Pont d’Alma. Op de eerste kleine kruising kun je links af naar Bateaux Parisienes.

Is leuk maar erg duur. Er zijn goedkopere varianten. We lopen verder. Je komt langs Musée du quai Branly ,een etnografisch museum.(Over volkeren en stammen)

Bij Pont d’Alma aangekomen slaan we links af de brug over. Als je meteen na de brug links kijkt zie je de gouden tulp waar nog steeds bloemen worden neergelegd ter herinnering aan Prinses Diana die in deze tunnel verongelukte.

Je kunt wel even gaan kijken maar verlies onze wandeltocht niet uit het oog.

We staan nog steeds o het einde van de brug en slaan schuin rechts af.

Aveneu Montaigne. Die moet je hebben. Dus even goed opletten.

Kijk op het kaartje en volg de zwarte lijn.

Nu moeten de heren hun dames goed in de gaten houden. Trouwens voor de mannen is hier ook genoeg te halen.

Weinigen mensen weten dit maar hier zitten de grote merken zoals Dior ,Valentino ,Prada, Lois Vutton, Ungaro ( Parfum) Fendi, Henry Winston( juwelier, in 2011 grote overval geweest )  Chanel, Nina Ricci, Bulgari,

Aan het eind staan we weer aan op het midden van de Champs Elysee. Sla links af en doe je tegoed aan al het moois wat je ziet. Steek bij de Arc d’Triomphe over en pak de andere kant terug zodat je weer bent op het punt waar we net ge-eindigd zijn. Bij de straat waar we vandaan kwamen slaan we rechts af en lopen naar Place de la Concorde. We passeren het grand palais en gaan hier weer rechts af.

Het Grand Palais is een grote glazen tentoonstellingshal die gebouwd is voor de wereldtentoonstelling van 1900 in Parijs. Het Grand Palais is gelegen in het VIIIe arrondissement.

Het Grand Palais of meer officieel het Grand Palais des Champs-Élysées maakt als expositiegebouw sinds 1 januari 2011 deel uit van de Réunion des musées nationaux et du Grand Palais des Champs-Élysées (Rmn-Grandpalais).

Het werd gelijktijdig met het Petit Palais en de Pont Alexandr III gebouwd, en heeft een imposante Neoclassicistische façade met veel Art Nouveau smeedijzerwerk.

Sinds zaterdag 24 september 2005 is het heropend, nadat het twaalf jaar lang gesloten is geweest omdat een gedeelte van het glazen plafond instortte.

In principe lopen we tussen de 2 musea’s door want links ligt het

                                                                                    Petit Palais

Dit is het andere museum Het werd dus ook gebouwd voor de wereldtentoonstelling van 1900 door de architect Charle  Girault en ligt aan de Avenue Winston-Churchill. Het Musée des Beaux-Arts de la Ville de Paris is sinds 1902 gevestigd in Petit Palais.

In het museum is een grote verzameling oude en moderne kunst, er zijn onder andere schilderijen van Franse kunstenaars uit de 19e en de 20ste eeuw. Ook hangen er schilderijen van Vlaamse kunstenaars uit de 15e eeuw en Italiaans Renaissancewerk van Botticelli Mantegna en Cima da Conegliano.

We kome uit bij Pont Alexander III , en kijk eens wat een geweldige brug dit is met op alle vier de hoeken gigantische beelden van goud.

De brug werd gebouwd tussen 1896 en 1900, op tijd voor de wereldtentoonstelling, door de ingenieurs Jean Résal en Amédée D'Alby en de architecten Cassien-Bernard en Gaston Cousin en genoemd naar tsaar Alexander III. Diens zoon, Nicolaas II, legde in oktober 1896 de eerste steen. De stijl van de brug weerspiegelt die van het Grand Palais, het paleis op de Rive Droite waar de brug op uitkomt. De constructie, bestaande uit een zes meter hoge stalen boog over de Seine, is een wonder van 19e-eeuwse bouwkunst. Het ontwerp was gebonden aan regels die bepaalden dat de brug het uitzicht op de Champs-Élysées en de Invalides niet mocht blokkeren.

We steken de brug over en kijken rechtdoor naar

                                                                        Dôme des Invalides

Het Hôtel National des Invalides is gelegen in het 7e arrondissement van Parijs. Het werd in 1671 opgericht door Lodewijk XIV, de zonnekoning.

Les Invalides diende als onderkomen voor oud soldaten die op dat moment in dienst van het leger waren. De architect was Libéral Bruant. Vanaf de Pont Alexandre III leidt een zeer mooie, reusachtige esplanade van 500 meter lang en 250 meter breed naar het Hôtel National des Invalides, dat de Cathédrale de Saint-Louis-des-Invalides en de Dôme des Invalides omva

De Dôme des Invalides bestaat uit een koepelkerkmet een vergulde koepel. Onder leiding van architect Jules werd begonnen met de bouw van de kerk. De top van de daklantaarn ligt 107 meter boven de grond. In 1989 werden de koepel en de versieringen opnieuw verguld. Daarvoor was 12 kilo goud nodig. Het grote fresco onder de koepel, gemaakt door Charles de La Fosse, werd onlangs gerestaureerd. Naast de tombe van Napoleon Bonaparte zijn de graven van beroemde militairen als Turenne Vauban, Foch, Lyautey, de maarschalken Bertrand en Duroc en verwanten van de keizer, zijn zoon Napoleon II, Koning van Rome) en zijn broers Jérôme en Joseph.

                                                                     Het praalgraf van Napoleon

Koning Louis-Philippe van Frankrijk zorgde er in 1840 voor dat het stoffelijk overschot van Napoleon van Sint-Helena naar Parijs terugkeerde. Op 15 december werd voor de overleden keizer een staatsbegrafenis gehouden, waarna Napoleon zijn laatste rustplaats in de kelder onder de gouden koepel vond. De beeldhouwer Louis Visconti kreeg opdracht tot het maken van een praalgraf.

Het graf staat in een soort van ondiepe put. Dit heeft als resultaat dat ieder die naar het graf van Napoleon wil kijken nog steeds voor hem moet buigen. Er kan ook naar de onderste ring van de 'put' worden gelopen. Daardoor kijkt men tegen hem op. In 1861 werd Napoleons stoffelijk overschot in Visconti's praalgraf geplaatst. Het rust in vijf verschillende kisten (één van blik, één van mahonie twee van lood en één van ebbenhout, geplaatst in een majesteitelijk blok porfier uit Finland.